লুনা মথ – আধ্যাত্মিক অৰ্থ আৰু প্ৰতীকবাদ
বিষয়বস্তুৰ তালিকা
আমাৰ পূৰ্বপুৰুষসকলে বিশ্বাস কৰিছিল যে জীৱ-জন্তুবোৰক পবিত্ৰ হিচাপে আৰু আপোনালোকক সূত্ৰ আৰু চিন দিবলৈ পৃথিৱী মাতৃয়ে পঠিয়াই দিব।
এতিয়া, মই আপোনালোকৰ লগত মহৰ আধ্যাত্মিক গুণবোৰ শ্বেয়াৰ কৰিম, ই বহুতৰ ভিতৰত এটা লুনা মথ – আধ্যাত্মিক অৰ্থ
মথ আৰু পখিলাটোৱে ৰূপান্তৰক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে, আৰু ইয়াৰ পাঠসমূহ বুজি পালে ই আপোনাক আপোনাৰ আধ্যাত্মিক বৃদ্ধিত বহুত সহায় কৰিব পাৰে।
লুনা মথ – আধ্যাত্মিক অৰ্থ
মথ আৰু পখিলাটোৱে ৰূপান্তৰক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে,... কেটাৰপিলাৰৰ পৰা ডেউকাযুক্ত পোকলৈ ৰূপান্তৰ।
ইংৰাজী উপভাষাত মথ শব্দটোৰ অৰ্থ হৈছে আত্মা। জনপ্ৰিয় লোককথাত বিশ্বাস কৰা হৈছিল যে ডাইনীৰ আত্মাই মহ বা পখিলাৰ ৰূপত ভ্ৰমণ কৰে।
চাইকে পৌৰাণিক কাহিনীত তাই আত্মাৰ ব্যক্তিত্ব। গ্ৰীক ক্ৰিয়াৰ psycho, মানে মানুহৰ মৃত্যুৰ সময়ত উশাহ, উশাহ বা উশাহ এৰি দিয়া উশাহলৈ “ফুৰোৱা”।
গ্ৰীকসকলে ইয়াক এটা নৃগোষ্ঠীয় আৰু পাখিযুক্ত আকৃতি হিচাপে কল্পনা কৰিছিল সেইবাবেই কিছুমান মানুহে পখিলাত দেখা পায় ৰূপান্তৰৰ আধ্যাত্মিক পথ প্ৰদৰ্শক।
আনহাতে মহটোও দুৰ্বলতা আৰু ভংগুৰতাৰ প্ৰতীক, কোৱা হয় যে আন কাৰোবাৰ অগ্নিময় জিলিকনি সহ্য কৰিব নোৱাৰাৰ ফলত ই কেৱল তাইৰ দুৰ্বলতাহে দেখুৱায়।
মহটোৱে যিটো আধ্যাত্মিক অৰ্থৰ প্ৰতীক যে আপুনি আপোনাৰ অন্তৰ্নিহিত বৃত্তি বিচাৰি পায়। নিজৰ পোহৰ বিচাৰি উলিয়াই নিজৰ বাটত যাওক। ই আপোনাক সকীয়াই দিয়ে যে আপোনাক আকৰ্ষণ কৰা পোহৰৰ জিলিকনিৰ পিছফালে চাওক আৰু আপোনাৰ প্ৰকৃত উদ্দেশ্য বিচাৰি উলিয়াওক।
গতিকে আপুনি নিজৰ উদ্দেশ্য অনুসৰণ কৰে
কেইবাটাও সংস্কৃতিৰ বিশ্বাস আছে যে মহটোৱে ইয়াত নথকা আত্মাৰ সৈতে সংযোগ স্থাপন কৰে, আনকি তেওঁলোকে ইয়াক 'ডাইনী' বুলিও নাম দিছিল, এক ধৰণেৰে নহয় প্ৰত্যাখ্যান কিন্তু আপুনি ৰূপান্তৰিত কৰিবলগীয়া কিবা এটাৰ প্ৰতি কেনেকৈ মনোযোগ দিব লাগে আৰু আপোনাৰ মানসিক শক্তিৰ সৈতে সংযোগ স্থাপন কৰিব লাগে।
যদি এটা মহে আপোনাৰ পথ অতিক্ৰম কৰে, তেন্তে সুধিব যে আপুনি কি ৰূপান্তৰিত কৰিব লাগিব? পোহৰলৈ আহিবলগীয়া কি আছে? গতিকে মথৰ আত্মাই আপোনাক প্ৰজ্ঞা, বিশ্বাস আৰু আশাবাদেৰে পথ প্ৰদৰ্শন কৰক।
বহু লেখকে সভ্যতাৰ খেতি কৰাত চথনিক দেৱতাসকল কৃষি দেৱতা হোৱাৰ প্ৰক্ৰিয়াটোৰ বিষয়ে ব্যাখ্যা কৰিছে। ই মোৰ জন্তুৰ মাস্কট পখিলাবোৰে মোক সকলোতে ওখকৈ অনুসৰণ কৰে, আপুনি জানে যে মোৰ মনটো বেয়া হৈ গৈছে, গতিকে যেতিয়া আপুনি মোক ক’ব যে আন্ধাৰত “ভেদ” কৰি নিজকে গৰম হৈ থকা এটা সৰু কেটাৰপিলাৰৰ কথা আৰু তাত এটা “ডাঙৰ” change....
মই পখিলাৰ কথা ভাবিবই লাগিব বুলি ক'ব নোৱাৰি। তাবিজ বনোৱাৰ আগতে প্ৰস্তুতি, আইতাসকলে বিশ্বক পৰামৰ্শ দিয়ে: মহিলা প্ৰাচীনসকলে আমাৰ গ্ৰহৰ বাবে নিজৰ দৃষ্টিভংগী আগবঢ়ায়। আৰু কালি গোটেই দিনটো আজিলৈকে আন এটা পখিলা কিন্তু মই তাক চোৱালৈকে লৰচৰ কৰা নাছিল।
জীৱনৰ আৰম্ভণিতে যেতিয়া তেওঁ পৃথিৱী মাতৃত কেটাৰপিলাৰৰ ৰূপত খোজ কাঢ়ি ফুৰে, তেতিয়া তেওঁ কেৱল সঠিক কথাহে দেখে সন্মুখত, আইতা মোনাই কয়। আপুনি আমাক যিমান ভয় কৰে সিমানেই মুগ্ধ হয়। আৰু আপুনি সেই বাৰ্তাটো জানিব যিটো বিশেষভাৱে আপোনাৰ বাবে উৎসৰ্গিত।6.9K.
কোটি কোটি বছৰৰ আগতে আমি কেইবাটাও বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডক উপনিবেশিকৰণ কৰিছিলোঁ... পিছৰবাৰ আপুনি এটা পখিলা দেখাৰ সময়ত, সময় উলিয়াই ইয়াক প্ৰশংসা কৰক আৰু ইয়াৰ প্ৰতিটো খোজ চাওক। বিভিন্ন... জাপানীজ পখিলা: এই অনন্য পখিলা জন্মদিন আৰু বিয়াৰ স্মৃতিত কইনাৰ প্ৰতীক।
চন্দ্ৰ হৈছে এটা তৰা যিটো কেৱল ৰাতিহে দেখা যায়। ইয়াৰ নতুন অভ্যাস গ্ৰহণ কৰাৰ ক্ষমতা, পৰিৱৰ্তন যিয়ে ভৌতিক জগতত আজীৱন সপোন বাস্তৱায়িত কৰাটো সম্ভৱ কৰি তোলে।
আপোনাৰ সন্মুখত থিয় হৈ থকা বাধাবোৰ অতিক্ৰম কৰিবলৈ পখিলাৰ পৰা এটা ইংগিত লওক। ইয়াৰ চক্ৰটো চাৰিটা অতি সুকীয়া পৰ্যায়ত বিভক্ত, আধ্যাত্মিক অৰ্থৰ সৈতে...
তেতিয়া আমি অজ্ঞানৰ আন্ধাৰৰ পৰা ওলাই আহি পখিলাৰ সৌন্দৰ্য্যত ভেদ কৰি বিস্ময়, আশা, মমতা, বিশ্বাস আৰু দান-বৰঙণি জানিব লাগিব আমাৰ জীয়াই থকাৰ বাবে ইমানেই প্ৰয়োজনীয়।
পখিলাটো কুকুৰাৰ পৰা ওলাই আহে” নিজৰ, বা নিজৰ পুনৰ্জন্ম। চেৰী বিন্ধি থকা ডেগাৰ: প্ৰাচীন চীনা প্ৰতীক, চেৰী বিন্ধি থকা ডেগাৰৰ টেটু ডিজাইনে অমৰত্বক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে।
আমি সেই ঠাইখিনি লক্ষ্য কৰোঁ! ছবিৰ বিৱৰণ: টেৰ’ট কাৰ্ডখনত আগফালে এটা ঈগল দেখা গৈছে, যিটোৱে সকলো ডেউকা মেলি মুক্তভাৱে উৰি থাকে। পখিলাটোৱে আৰোহণৰ বৰ্ণনা কৰিছে, যিটো এটা উন্নত ভৱিষ্যতৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় পৰিৱৰ্তন। বেছিভাগ মানুহৰে বাবে এই পলুটো ঠিকেই আছে...
পখিলা: ৰূপান্তৰ, আপোনাৰ পৰিৱৰ্তনৰ চক্ৰটো পৰ্যবেক্ষণ কৰক আৰু পৰৱৰ্তী কোনবোৰ পৰ্যায় বুজিব।এই প্ৰশ্নৰ সঠিক উত্তৰ নাই। পখিলাটোৱে আৰোহণৰ বৰ্ণনা কৰিছে, যিটো এটা উন্নত ভৱিষ্যতৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় পৰিৱৰ্তন। আধ্যাত্মিক ৰূপান্তৰৰ প্ৰতীক পখিলা।
তেওঁৰ নৃত্য নাভাজো আৰু হোপিসকলে পৰিবেশন কৰে। পটভূমিত আমি বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ প্ৰান্তত অৱস্থিত এটা নক্ষত্ৰীয় প্ৰাকৃতিক দৃশ্য আৱিষ্কাৰ কৰোঁ য’ত প্ৰায় অসীমলৈকে বিস্তৃত হৈ আছে এখন ৰহস্যময় তাৰকাৰাজ্যৰ বাহু। উদাহৰণস্বৰূপে... কিছুমানে বিশ্বাস কৰে যে ফেৰেস্তাসকলেহে তেওঁলোকক আমাৰ ওচৰলৈ বাৰ্তা প্ৰেৰণ কৰিবলৈ পঠিয়াইছিল। বগাই আধ্যাত্মিক উচ্চতাৰ প্ৰতীক, আনহাতে ক'লাটোৱে এটা প্ৰয়োজনীয় ৰূপান্তৰৰ আগজাননী দিয়ে।
চিনবোৰে নিজকে কেইবাটাও ধৰণে প্ৰকাশ কৰিব পাৰে: হয় পখিলাটোৱে আপোনাৰ ওপৰত অৱতৰণ কৰে, নহয় ই আপোনাৰ পিছে পিছে বা আগতেই আপোনাক দেখুৱাবলৈ চুটি ভ্ৰমণলৈ যায় বা ই আপোনাৰ মনোযোগ আকৰ্ষণ কৰিবলৈ অন্য উপায় ব্যৱহাৰ কৰে।
লুনা মথ – আধ্যাত্মিক প্ৰতীক
ব্যক্তিগত ৰূপান্তৰৰ শক্তিৰ বাবে পখিলা হৈছে আটাইতকৈ প্ৰতীকী প্ৰাণী টোটেম। আধ্যাত্মিক উত্থানক প্ৰসাৰিত কৰিবলৈ নিজকে ধ্যান আৰু প্ৰাৰ্থনাৰ কুঁহিয়াৰত আবদ্ধ কৰি ৰাখক আৰু সম্পূৰ্ণৰূপে ৰূপান্তৰিত হৈ সাৰ পাওক।
যেতিয়া সময় সঠিক হয়, পখিলাটোৱে উৰণ লয়, হঠাতে ই পৃথিৱীখনক সম্পূৰ্ণ বেলেগ দৃষ্টিকোণৰ পৰা দেখে, ক বহুত ডাঙৰ সৌন্দৰ্য্যৰ দৃষ্টিভংগী আৰু পৃথিৱীৰ দৃষ্টিভংগী, বহুত বহুত ডাঙৰ।
আমেৰিকান ইণ্ডিয়ানসকলৰ ক্ষেত্ৰত তেওঁ এজন মৃত ব্যক্তিৰ আত্মাক মূৰ্ত কৰি তুলিছে, যিয়ে সকলোকে সোঁৱৰাই দিব লাগে যে তেওঁক দেখা গৈছে, যে... মৃত্যু শেষ নহয় নতুনৰ আৰম্ভণিহেlife.
কিন্তু যেতিয়া আমাৰ জীৱনত এই ভয়ংকৰ পোকটোৱে প্ৰায়ে দেখা দিয়ে, তেতিয়া ই আমাক প্ৰশ্ন কৰিবলৈ বাধ্য কৰে! মোৰ কোঠাবোৰত ঘৰলৈ উৰি যোৱা কেইবাটাও পখিলা আছিল।
লগতে ইয়াৰ ৰূপ, বৃদ্ধি আৰু অন্তৰ্ধানে ইয়াক জন্মৰ পৰা মৃত্যুলৈকে জীৱনৰ প্ৰতীক কৰি তুলিছে। পখিলাৰ বাবে কি আধ্যাত্মিক প্ৰতীক?
আপোনাৰ অন্তৰ্দৃষ্টি শুনিবলৈ শিকক আৰু এই চিনবোৰ চিনি পাবলৈ আপোনাৰ ইন্দ্ৰিয়বোৰ ব্যৱহাৰ কৰক। এই ৰূপালী পখিলাৰ চন্দ্ৰ হাৰটোৰ সৈতে নিখুঁতভাৱে মূৰ্ত হৈ থকা এক প্ৰতীকবাদ। অৰ্থাৎ সকলোৱে জীৱনৰ প্ৰতি নতুন দৃষ্টিভংগীৰে পুনৰ জন্ম লোৱাৰ সুযোগ পায় বা কঠিন পৰীক্ষাৰ পৰা উভতি অহাৰ সুযোগ পায়।
পুৰুষৰ জীৱনটো শৈশৱৰ পৰা শৈশৱলৈকে এটা বৃত্ত, আৰু য'ত সকলো বস্তুৰ ক্ষেত্ৰতো তেনেকুৱাই শক্তি গতি কৰে। জীৱনৰ আৰম্ভণিতে যেতিয়া তেওঁ পৃথিৱী মাতৃত কেটাৰপিলাৰৰ ৰূপত হাঁহি হাঁহি খোজ কাঢ়ে, তেতিয়া তেওঁ কেৱল সন্মুখত থকাটোৱেই দেখা পায় বুলি আইতা মোনাই কয়।
হোপি পৰম্পৰাত পখিলাটোৱেই হৈছে প্ৰতীক মানুহৰ আধ্যাত্মিক ৰূপান্তৰ। ইয়াৰ চক্ৰটো চাৰিটা অতি সুকীয়া পৰ্যায়ত বিভক্ত, অতি নিৰ্দিষ্ট আধ্যাত্মিক অৰ্থৰ সৈতে: এই পৰ্যায়সমূহে এইদৰে আধ্যাত্মিক ৰূপান্তৰৰ এক প্ৰক্ৰিয়াক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে।
See_also: ৯৯৩৩ এঞ্জেল নম্বৰ – অৰ্থ আৰু প্ৰতীকবাদৰং নিশ্চিতভাৱে ইয়াৰ শাৰীৰিক প্ৰকাশতকৈ বহু বেছি, আমি আমাৰ আগত দেখা এটা পৰিঘটনাতকৈ চকু. ইয়াৰ বৈশিষ্ট্য হৈছে শেঁতা সেউজীয়া ৰং আৰু আগফাল আৰু পিছফালৰ ডেউকাত অচেলিৰ উপস্থিতি। মিঠাইৰ প্ৰতীক আৰু গুপ্ত মাত্ৰাৰ যুদ্ধবিৰতি ... Tree symbolism of theখ্ৰীষ্টমাছৰ যাদু।
চন্দ্ৰ পখিলা (Actias luna) হৈছে Saturniidae পৰিয়ালৰ অন্তৰ্গত এবিধ নিশাচৰ লেপিডপটেৰান। ঘোষণা যেতিয়া আপুনি আপোনাৰ বাটত এটা পখিলাৰ সন্মুখীন হয়, তেতিয়া ই আপোনাক সেই মুহূৰ্তটো উপভোগ কৰিবলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰিব পাৰে। ১.
যদি আপুনি তেওঁ আপোনাক ক'ব বিচৰা বাৰ্তাটো বুজিব বিচাৰে, তেন্তে আপোনাৰ মনটোক শান্ত কৰা আৰু আপোনাৰ ইন্দ্ৰিয়, আপোনাৰ অন্তৰ্দৃষ্টি শুনিবলৈ অধিক মনোনিৱেশ কৰক।
ই ইয়াৰ প্ৰতীক: প্ৰেম; অবিবেচকতা; অস্থিৰতা; লঘুতা; ব্লেড; পুনৰুত্থান। এই প্ৰজাতিটো বনাঞ্চলত পোৱা যায় আৰু ই ভালদৰে পানী নিষ্কাশন কৰা অৰণ্যত পছন্দ কৰা যেন লাগে1। – মনাৰ্ক পখিলা: মনাৰ্ক পখিলা ৰজাৰ প্ৰতীক, আৰু মেক্সিকোত ইয়াক মৃতকৰ দিনটোৰ বাবে ঘূৰি অহা আত্মাৰ চিন বুলিও গণ্য কৰা হয়।
গতিকে, তেওঁৰ পথ অতিক্ৰম কৰাৰ অৰ্থ হ’ল আপুনি কৰিব লাগিব আপোনাৰ জীৱনত কিছু পৰিৱৰ্তন কৰক। সঁচাকৈয়ে এই পোকবিধ জন্মতে নিজৰ সুন্দৰ ৰং আৰু মোহনীয় ডেউকা লৈ নহয়। পখিলাটো সদায় দেখাত যিমান ধুনীয়া হোৱা নাই।
এই সময়ছোৱাবোৰক সঁচাকৈয়ে সকলো মানৱ জাতিৰ বাবে ৰূপান্তৰিত হ’বলৈ আৰু ইজনে সিজনৰ সৈতে আৰু সমগ্ৰ সৃষ্টিৰ সৈতে আমাৰ একতাৰ সত্যতাৰ বুজাবুজিৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় বুলি ধৰিব পাৰি . এইদৰে ইয়াৰ ডেউকাত আধিপত্য বিস্তাৰ কৰা ৰং অনুসৰি বাৰ্তাৰ প্ৰকৃতি নিৰ্ণয় কৰাটো প্ৰয়োজনীয়।
বিষয়টোৰ ওপৰত সোমোৱাৰ আগতে আমাৰ বাৰীত সঘনাই অহা-যোৱা কৰা আটাইতকৈ ধুনীয়া জীৱবোৰৰ ভিতৰত এটাৰ সৈতে আপোনালোকক চিনাকি কৰাই দিব বিচাৰিছো, the Butterfly.
ইমান ধুনীয়া যেতিয়া...ফুলৰ পৰা ফুললৈ ঘূৰি থকা দেখি বসন্ত আহি পৰে। ই পোহৰ আৰু ইয়াৰ ৰংবোৰ ভয়ংকৰ; আমাৰ চকুৰ বাবে ই এক ভোজ৷
কিন্তু, আজি আপুনি দেখাৰ দৰে হ’বলৈ তেওঁৰ জীৱনৰ পৰ্যায়বোৰৰ বিষয়ে আপুনি ভাবিছেনে? আমি শৈশৱতে গম পাইছিলোঁ যে পখিলা সলনি হয়। ৰূপান্তৰ হ’ল পখিলাটোৱে আমাক আনন্দিত কৰা সেই সৌন্দৰ্য্যলৈ পৰিণত হোৱাৰ প্ৰক্ৰিয়া।
কণীৰ পৰা ৩ৰ পৰা ৮ দিনলৈকে ই পলু হৈ পৰে; এইটো আটাইতকৈ সক্ৰিয় আৰু দীঘলীয়া পৰ্যায়, কাৰণ আপুনি আকাৰৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ পৰিৱৰ্তন দেখিব পাৰে। এই বৃদ্ধি লাভ কৰিবলৈ কেটাৰপিলাৰবোৰে যথেষ্ট পৰিমাণৰ খাদ্য গ্ৰহণ কৰিব লাগিব। এই অসাধাৰণ বৃদ্ধিয়ে তেওঁলোকক কেইবাটাও মাউণ্ট কৰিবলৈ বাধ্য কৰে।
মই এই শাৰীবোৰৰ জৰিয়তে আপোনালোকৰ সৈতে ভাগ কৰিব বিচাৰিম যে যীচুৱে আমাক দিয়া এই কল্পনাতীত আৰু মুক্ত অনুগ্ৰহ: স্বাধীনতা। কিন্তু স্বাধীনতা শব্দটোৰ এটাই অৰ্থ নাই, কাৰণ ইয়াৰ মূলৰ পৰাই আমি শব্দবোৰ পাব পাৰো: উদাৰ, মুক্তি, মুক্ত ইত্যাদি...
মুক্ত, এইটোৱেই হৈছে আমি মোকাবিলা কৰিবলৈ ওলোৱা বিষয়। আমাক পাপৰ লগত বান্ধি ৰখা সকলো বস্তুৰ পৰা, আমি আমাৰ হৃদয়ৰ গভীৰতাত কঢ়িয়াই নিয়া দুখ-কষ্টৰ পৰা মুক্ত।
বসন্তই পুনৰ্জন্মৰ ঘোষণা কৰে। শীতকালৰ পাছত আমি ৰ’দঘাই দিনবোৰলৈ আগ্ৰহেৰে বাট চাই থাকোঁ। কিন্তু এই সময়ছোৱাত কি হয় সেই বিষয়ে আপুনি ভাবিছেনে?
প্ৰকৃতি নিজেই পৃথিৱীৰ চকুত লক্ষ্য কৰিব নোৱাৰা পৰিৱৰ্তনৰ অৱস্থাত আছে। আৰু আপুনি দেখা সেই মৰমলগা পখিলাটোৱে বহু পৰিৱৰ্তনৰ পিছত নিজৰ ধুনীয়া অলংকাৰটো পাইছিল। কণীৰ পৰা...কেটাৰপিলাৰ, কেটাৰপিলাৰৰ পৰা কুকুৰালৈ, কুকুৰাৰ পৰা পখিলালৈ।
See_also: পণবন্দী কৰি ৰখাৰ সপোন – অৰ্থ আৰু প্ৰতীকবাদভগৱানক লগ পোৱাৰ আগতে আমি ইফালে সিফালে সিঁচৰতি হৈ থকা সেই কণীবোৰৰ দৰে আছিলোঁ, সহজ চিকাৰ। আমি শুভবাৰ্তাৰ সংস্পৰ্শত কেটাৰপিলাৰ হৈ পৰো, প্ৰকাশে আমাৰ হৃদয় স্পৰ্শ কৰে, আৰু ইয়াত আমি আছো, আমাৰ জীৱন ঈশ্বৰক দিছো। এই মুহূৰ্ততে, যিটো ঈশ্বৰৰ বাক্যৰ আগত উদঙাই দিয়া হৈছে, আমি উপলব্ধি কৰোঁ যে তেওঁৰ অবিহনে আমাৰ জীৱন নিখুঁত নাছিল।
অনুতাপই আমাক যিকোনো দোষৰ বাবে ক্ষমা বিচাৰিবলৈ বাধ্য কৰে যিবোৰ আমি নাজানিছিলো বা আমি কৰিছিলো ঈশ্বৰৰ আগত স্বীকাৰ কৰিব নিবিচাৰে। কেইটামান বোজা পৰে, আৰু আমি লঘু হওঁ, কিন্তু একেবাৰে মুক্ত নহয়।
কেটাৰপিলাৰৰ দৰে আমিও আমাৰ খ্ৰীষ্টান জীৱন অব্যাহত ৰাখোঁ, দিনৰ পিছত দিন পাতৰ পিছত পাত খাই, আৰু বৃদ্ধি লাহে লাহে হয়। এই শ্বীটবোৰ, মোৰ বাবে, বাইবেলৰ অৰ্থ, সাপ্তাহিক সভা, যিয়ে আমাক আধ্যাত্মিক বৃদ্ধি আনে।
আধ্যাত্মিকভাৱে বৃদ্ধি পাবলৈ আমিও বিভিন্ন পৰিৱৰ্তনৰ মাজেৰে পাৰ হ’ব লাগিব। ঈশ্বৰৰ সৈতে প্ৰথম সংস্পৰ্শত অতীতৰ জীৱনৰ পৰা সম্পূৰ্ণৰূপে মুক্তি পোৱা বিশ্বাসী বহুত নহয়। পৰ্যায়ক্ৰমে আমি সলনি হ’ম, আমাক লজ্জিত কৰা কথাবোৰ এৰি দিম।
আমি ঈশ্বৰৰ লগত জীয়াই থাকিবলৈ যোৱা অভিজ্ঞতাবোৰে আমাক আমাৰ অৱস্থাক চিনি পাবলৈ বাধ্য কৰাব, আৰু কেতিয়াবা এটা নাম, এটা মুখ, দিম এই বোজা যিটো আমি নাজানিছিলো (জ্ঞানৰ অভাৱত বা বাস্তৱৰ সন্মুখীন হ'বলৈ অস্বীকাৰ কৰাৰ বাবে)।
আমাৰ ভিতৰত গভীৰভাৱে লুকাই থকা তথ্যবোৰ, যিবোৰে কেতিয়াবা আমাক বুজাব নোৱাৰা মনোভাৱ দিয়েআন কিছুমান, লাহে লাহে উপৰিভাগলৈ আহিব, আৰু সেই মুহূৰ্তত, আমিও কেটাৰপিলাৰৰ দৰে এই ছালখন এৰি যাম, এই বোজা যিয়ে আমাক বৃদ্ধি হোৱাত বাধা দিয়ে।
আৰু আমি লৰচৰ কৰোঁ, আৰু প্ৰতিবাৰেই তেনেকুৱা হয় আমাৰ বাবে আমি ডাঙৰ আৰু শক্তিশালী। আমি আমাৰ জীৱনৰ সকলো বস্তু লৈ ঈশ্বৰক লগ পোৱাৰ আগতেই তেওঁৰ ওচৰলৈ আহোঁ। বোজাবোৰ কেতিয়াবা ইমানেই গভীৰভাৱে লুকাই থাকে যে তৎক্ষণাত আঁতৰাব নোৱাৰি
উপসংহাৰ
ছালত সংকীৰ্ণ হৈ থকা এই কেটাৰপিলাৰটোৰ দৰে আমিও টান, আবদ্ধ হৈ থকা অনুভৱ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰোঁ আৰু এই মুহূৰ্তবোৰতে... এই পৰিস্থিতি চিনি পোৱাটো সহজ নহয় ! কাৰণ আমাক আঘাত দিয়া পৰিস্থিতিবোৰক আমাৰ চেতনাৰ গভীৰতালৈ পিছলৈ ঠেলি দিলে কেতিয়াবা আমাৰ অৱস্থাটো সম্পূৰ্ণৰূপে উপলব্ধি কৰিবলৈ বাধা দিয়ে।
সৌভাগ্যক্ৰমে ঈশ্বৰৰ সৈতে আমাৰ যাত্ৰাত বিভিন্ন পৰিস্থিতিত আমি এদিন বা আন এটা দিন ইয়াৰ সন্মুখীন হ’বলৈ আহিম “ছাল” যিয়ে আমাক পিছুৱাই ৰাখে আৰু আগুৱাই যোৱাত বাধা দিয়ে।
বাইবেলে প্ৰভুৱে আমাক দিয়া বগা চোলাৰ কথা কৈছে। কিন্তু আমি নিজৰ লাগেজ লৈ আহিছো আৰু বছৰৰ পিছত বছৰ ধৰি আমাৰ সাজ-পোছাক সলনি কৰিবলৈ শিকিব লাগিব।
