Koniec męczącego dnia w pracy. Kładziemy głowę na poduszce i oddajemy się spokojnej nocy pełnego odpoczynku, zarówno fizycznego, jak i psychicznego. A przynajmniej tak nam się wydaje. Prawdą jest, że sen ma funkcje regeneracyjne i jest niezbędny do życia.

Ale jeśli myślimy, że to jak wyłączenie przełącznika i wyłączenie się, nie moglibyśmy się bardziej mylić. Podczas gdy śpimy, nasz umysł i ciało są bardzo zajęte wykonywaniem zadań za naszą świadomością. A wynik nie zawsze jest przyjemny.

Oto, od momentu zamknięcia oczu, co dzieje się z nami (lub może się stać) podczas snu.

Uczucie, że ktoś dotyka cię podczas snu - znaczenie

Nasze mięśnie rozluźniają się, oddech i puls zwalniają, a oczy zaczynają poruszać się bardzo powoli.

Mózg zmienia melodię, z fal alfa na fale theta. Jest to faza 1 snu, lekkie odrętwienie, które przychodzi i odchodzi falami. Wszelkie zakłócenia zewnętrzne, takie jak hałas, mogą nas obudzić.

Ale irytacje przychodzą nie tylko z zewnątrz. Nagle, w słodkiej otchłani snu, szarpnięcie w nogach gwałtownie wyrywa nas z senności.

Są to skurcze miokloniczne, którym często towarzyszy niepokojące uczucie spadania w pustkę, którego staramy się uniknąć poprzez podskakiwanie, co przekłada się na kopnięcie osoby śpiącej obok nas.

Według Międzynarodowej Klasyfikacji Zaburzeń Snu (ICSD) od 60 do 70% populacji cierpi na skurcze miokloniczne, ale jest to normalny proces, o ile nie uniemożliwia snu. Jednak jego znaczenie jest niepewne.

Według jednej z teorii, jest to część mózgu odpowiedzialna za czuwanie, która walczy o to, by nie stracić kontroli. Ciekawa hipoteza głosi, że jest to pozostałość ewolucyjna z czasów, gdy spaliśmy na drzewach i ryzykowaliśmy upadkiem na ziemię.

Uczucie spadania jest jedną z halucynacji hipnogogicznych, których doświadczamy podczas przechodzenia ze stanu czuwania do snu i które mogą prezentować nam zróżnicowane menu wrażeń wizualnych, słuchowych lub innych, nie zawsze przyjemnych.

Szczególną formą jest to, co jest popularnie znane jako efekt Tetris, ten, którego doświadczali uzależnieni od tej gry wideo, gdy zamykali oczy i widzieli spadające klocki.

Co ciekawe, dzieje się tak również w przypadku innych gier, takich jak szachy, lub wszelkich aktywności, które pozostawiają intensywny ślad sensoryczny, takich jak jazda na nartach lub żeglarstwo.

Inna manifestacja halucynacji występuje w postaci silnego hałasu, takiego jak eksplozja, dzwonek do drzwi, trzaśnięcie drzwiami, wystrzał lub inny ryk.

W rzeczywistości dźwięk istnieje tylko w naszym umyśle, choć nazwa tego zjawiska nie jest do końca uspokajająca: Syndrom Eksplodującej Głowy.

Psycholog kliniczny z Washington State University (USA) Brian Sharpless wskazuje, że przeprowadzono jeszcze niewiele badań, chociaż dane dotyczące częstości występowania wynoszą około 10% lub więcej.

Ostatnie badanie przeprowadzone przez Sharpless wykazało, że dotyka ona nie tylko osoby po 50. roku życia, jak wcześniej sądzono, ale także młodych ludzi.

Jak wyjaśnia ekspert The Huffington Post, syndrom ten "jest fizycznie nieszkodliwy". "Staje się on problemem tylko wtedy, gdy ktoś cierpi na niego w takim stopniu, że wpływa to na jego sen lub jest zaniepokojony wystąpieniem epizodu, lub błędnie wierzy, że dzieje się z nim coś poważnego".

Sharpless podkreśla, że czasami znika po prostu poprzez poinformowanie pacjenta, że nie ma powodu do obaw. "W większości przypadków jest to po prostu nietypowe doświadczenie, które zdarza się od czasu do czasu".

Jeśli udało nam się pokonać pierwszy etap i chcemy kontynuować, około 10 minut później wejdziemy w fazę 2, najdłuższą i stosunkowo spokojną; tracimy świadomość otoczenia, nasze oczy przestają się poruszać, nasze tętno i oddech są spokojne, temperatura ciała i ciśnienie krwi spadają, a nasze mięśnie pozostają rozluźnione.

Nasz mózg, wolny od fantazji i halucynacji, zapada w oazę spokojnych fal theta, przerywanych jedynie kilkoma przyspieszeniami zwanymi wrzecionami i nagłymi skokami zwanymi kompleksami K. Ten spokojny sen zajmuje nam około 50% całego cyklu. Tutaj jesteśmy bezpieczni.

Po spokojnym przejściu przez fazę 2, godzinę po zaśnięciu wchodzimy w głęboki sen, z okazjonalną porcją chrapania, które jest częstsze w tym okresie. W fazie 3 ładujemy baterie, układ hormonalny dostosowuje się, a nasz mózg kołysze się w powolnej fali fal delta, szerokich i głębokich.

Wydaje się, że w końcu pogrążyliśmy się w spokojnym odpoczynku, z którego trudno nam się obudzić, i że będziemy spać spokojnie przez resztę nocy. Nic bardziej mylnego: najgorsze dopiero przed nami. Tutaj zaczyna się preferowane terytorium parasomnii, zaburzeń snu.

Ale to nic więcej niż lekka irytacja w porównaniu z możliwością nagłego obudzenia się w środku nocy, pocenia się i krzyczenia z przerażenia.

Nie są to koszmary senne, które pojawią się na późniejszym etapie, ale coś jeszcze bardziej złowieszczego, co pojawia się zwłaszcza w dzieciństwie i zwykle ustępuje w okresie dojrzewania: lęki nocne. Cierpi na nie do 5% dzieci, zmniejszając się do 1-2% w wieku dorosłym.

Według dr Suresha Kotagala, neurologa dziecięcego z Mayo Clinic Sleep Medicine Center (USA), duże badanie wykazało, że nawet 80% dzieci może cierpieć na izolowaną parasomnię i że nie ma się czym martwić, jeśli jest to zjawisko izolowane.

Dla rodziców nocny terror jest wstrząsającym doświadczeniem, zwłaszcza gdy dzieci wydają się ich nie rozpoznawać i nie reagują na próby pocieszenia.

Co robić w takich przypadkach? Kotagal oferuje tej gazecie kilka wskazówek dla rodziców: "Powinni starać się zachować spokój, upewnić się, że dziecko nie znajduje się w środowisku, w którym może zostać skrzywdzone, na przykład w pobliżu schodów. Przerażenie będzie miało swój bieg i ustanie, zwykle w ciągu kilku minut.

Nie są wymagane żadne leki ani interwencje. W rzeczywistości próba obudzenia dziecka może pogorszyć jego zachowanie. "Na szczęście najczęstszą rzeczą jest to, że dzieci nie pamiętają nic z epizodu następnego ranka.

Podobnym przypadkiem jest lunatykowanie, które również częściej dotyka dzieci. Lunatycy wędrują w zmienionym stanie świadomości, podczas którego mogą wykonywać wyimaginowane lub rzeczywiste zadania, tak proste jak otwarcie szuflady lub tak złożone jak sprzątanie domu.

Opisano ciekawe przypadki, takie jak kobieta wysyłająca e-maile, a według ICSD istnieją doniesienia o zabójstwach i samobójstwach popełnionych podczas epizodu.

W rzeczywistości to sami lunatycy są najbardziej zagrożeni, zwłaszcza gdy zaczynają gotować, wychodzić lub prowadzić samochód. Kotagal radzi, aby nie próbować ich budzić, ale po prostu próbować skierować ich do środowiska, w którym są bezpieczni.

W niektórych przypadkach lunatyk ma tylko jeden ustalony cel: seks. Ten wariant, zwany seksomnią, ma oczywiste komplikacje, ponieważ odnotowano napaści seksualne i gwałty. Inną szczególną sytuacją są lunatycy z zaburzeniami odżywiania, którzy plądrują lodówkę, spożywając surowe lub mrożone jedzenie.

Mniej szkodliwi dla siebie i innych są somnilokwiści, którzy ograniczają się do mówienia we śnie. Jego repertuar może wahać się od niezrozumiałego bełkotu do, na przykład, opowiadania o meczach piłki nożnej.

Bardzo popularny w Internecie był przypadek Brytyjczyka Adama Lennarda, którego żona nagrała, a nawet przekształciła w biznes, frazy, które jej mąż wypowiadał w swoich snach: "Zdjąłbym skórę i wykąpałbym moje żywe ciało w occie, zanim spędziłbym z tobą czas".

Nagle oddech i tętno skaczą, oczy strzelają we wszystkich kierunkach, penis lub łechtaczka twardnieją, a nasz mózg wpada w szał, który uzasadnia przydomek tego okresu: sen paradoksalny. Ale jest lepiej znany pod swoją formalną nazwą, Rapid Eye Movement Phase (MOR lub REM).

Witamy w królestwie fantazji. Sny wchodzą w fazę REM / REM, ale także koszmary. To tutaj mountebank goni nas z piłą łańcuchową lub chodzimy nago po Konstantynopolu.

Umysł jest otwarty na wszelkiego rodzaju dziwaczne wyobrażenia, tak żywe, że jeśli mają one seksualną treść, mogą zakończyć się orgazmem, co jest powszechne w okresie dojrzewania.

W rzeczywistości sny są tak realne, że mózg musi odłączyć ciało, aby uniemożliwić nam robienie teatru. Podczas tej fazy nasze dobrowolne mięśnie zostają sparaliżowane; jeśli nie, mamy zaburzenia zachowania podczas snu REM.

Według Amerykańskiej Akademii Medycyny Snu zjawisko to różni się od lunatykowania tym, że oczy są zwykle zamknięte, nie ma prawdziwego seksu ani jedzenia, a badani zwykle nie opuszczają łóżka; chyba że na przykład robią to, aby "otrzymać zwycięskie podanie" lub uciec przed napastnikiem.

Dr Michael Silber, neurolog z Mayo Clinic Sleep Medicine Center (USA), wskazuje, że od 32 do 76% przypadków kończy się obrażeniami ciała, a w 11% przypadków wymagana jest pomoc medyczna.

"Uszkodzenia obejmują rany szarpane, siniaki, złamania kończyn i krwiaki podtwardówkowe (skrzepy krwi na powierzchni mózgu)" - wylicza Silber. Ale osoby poszkodowane mogą nie tylko zranić siebie, ale także innych: "64% współlokatorów zgłasza, że zostało nieumyślnie zaatakowanych, a wielu z nich zgłasza uszkodzenia.

Uczucie, że ktoś dotyka cię podczas snu - symbolika

Opisałbym to uczucie jako wzmacniające, ochronne, pielęgnujące, uspokajające i docierające, i po prostu nie do opisania.

Takie połączenie może powstać tylko wtedy, gdy "chemia" jest prawidłowa, jeśli możemy poczuć się nawzajem w prawdziwym tego słowa znaczeniu.

Pewność siebie również odgrywa tutaj ogromną rolę, ponieważ wiele osób początkowo nie jest zaznajomionych z uściskiem od tyłu.

Jeśli jednak darzymy się wzajemnym zaufaniem, ten rodzaj uścisku jest niezwykle bezpieczny, a nawet ochronny, ponieważ daje poczucie bezpieczeństwa. Jednak w niektórych przypadkach osoby przytulane czują się kontrolowane, ponieważ ich swoboda ruchów jest ograniczona.

Ramiona osoby przytulającej są owinięte wokół talii drugiej osoby.

Jest to szczególnie ważne, ponieważ pomagasz komuś, kto jest dla ciebie ważny w trudnym czasie i kto jest tam, aby ci pomóc. Dotyk jest wyrazem uczucia, oddania i miłości. Szczególnie działają poprzez uwagę i odwrotnie, tworzą uwagę.

Ludzie przytulają się w ten sposób, zwłaszcza gdy zbliża się dłuższa rozłąka, na przykład przed długą podróżą lub gdy spotykają się ponownie po długim czasie.

Noworodek kładziony jest na brzuszku matki tuż po porodzie, co szybko go uspokaja. Przez pierwszy rok życia nadal czuje się zespolony z matką.

Dotyk, podobnie jak przytulanie, jest niezbędny dla dobrego samopoczucia. Podczas przytulania wydziela się hormon oksytocyny, który obniża poziom stresu, a tym samym zmniejsza ból i niepokój.

Regularne przytulanie może mieć również pozytywny wpływ na zdrowie, wzmacniając układ odpornościowy i obniżając ciśnienie krwi.

Wnioski

Mężczyźni są również bardziej skłonni do przytulania lewej strony, ponieważ uściski są często postrzegane negatywnie wśród mężczyzn, nawet jeśli uścisk jest używany tylko jako krótkie, neutralne powitanie.

Psychologowie mówią również w tym kontekście o pojawieniu się podstawowego zaufania. Brak uścisków może wywołać chorobę, podobnie jak brak witamin. Wzmacniają one charakter, a tym samym pomagają w sytuacjach kryzysowych.

Według znanej terapeutki rodzinnej Virginii Satir, dwanaście uścisków dziennie zapewni ci maksymalną stabilność, a nawet pomoże rozwinąć twoją osobowość.